Het leven van een transporteur is geen kalm stromende rivier. François De Keyser weet er over mee te praten, want hij heeft een brand meegemaakt die voorlopig een einde maakte aan zijn logistieke activiteiten. Dat belet niet dat er binnenkort een nieuwe opslagplaats zal opgetrokken worden en er nieuwe uitdagingen wachten voor de baas van DK Trans. Maar steeds met de UPTR aan zijn zijde.
We zijn in 1978 wanneer François De Keyser de leiding van het familiebedrijf overneemt. Hij preciseert: “In de realiteit begon ik al te werken in het bedrijf in 1977, maar naar aanleiding van het overlijden van mijn vader heb ik de directie in handen genomen een jaar later. Vandaag is ook mijn zoon betrokken bij het bedrijf. Hij is niet alleen op het terrein als chauffeur, maar hij is ook mijn rechterhand op het bureau en bij het beheer van de onderneming in het algemeen.” Een markante gebeurtenis in de geschiedenis van het bedrijf is de brand in de opslagplaats in 2018. “Onze activiteiten zijn door die brand ernstig verstoord, want wij zagen ons verplicht onze logistieke activiteiten op te schorten. Wij wachten momenteel op de bouwvergunning om een entrepot van 5.000 m2 op te trekken en hopen dat de werken nog dit jaar kunnen starten”, verklaart hij.
Als lid van de UPTR sinds het einde van de jaren tachtig waardeert François De Keyser vooral de constantheid van de acties: “De UPTR heeft de transporteurs altijd geholpen, om het even van welke omvang, met de nadruk op de familiebedrijven. Dat is één van de redenen voor mijn, ondertussen 30 jaar, engagement. Ik heb bovendien altijd een grote waardering gehad voor de bestuurders van de UPTR en ik ben zeer tevreden daar deel van uit te maken.”
« UPTR heeft de transporteurs altijd geholpen, met de nadruk op familiebedrijven. »
« WE HEBBEN NIET DE TIJD OM ONS TE VERVELEN »
Om hun visie op het wegtransport beter te omkaderen vroegen we de leden van de Administratieve Raad van de UPTR om volgende zinnen aan te vullen. De antwoorden van François De Keyser:
Voor mij is het wegtransport… “een mooi beroep, ondanks de moeilijkheden die steeds talrijker worden…”
Voor mij is de toekomst van het wegtransport verbonden met… “de Europese harmonisering. Ik ben nooit bang voor concurrentie, maar dan moeten dezelfde regels toegepast worden voor iedereen. De sector moet al beantwoorden aan steeds meer normen en verplichtingen: economisch, milieugebonden, sociaal, enz. Zonder te praten over de files en de moeilijkheden om chauffeurs te vinden. Kortom, we hebben niet de tijd om ons te vervelen.”